Hallo Donderkopjes!

Vandaag is Femke voor het eerst naar het nieuwe kinderdagcentrum geweest, en het was een spannende dag voor ons.
En niet alleen voor ons, maar ook voor de groep waar Femke naar toe gaat. Toen we aankwamen hadden ze op de buitendeur een leuk briefje gehangen, en alle kinderen stonden ons op te wachten in de gang. (OK, ze liepen allemaal net van het groepslokaal naar de hal om te spelen, maar toch..)
Ze wisten allemaal al dat Femke vandaag zou komen, en vonden het overduidelijk spannend dat ze kwam.
Maar voor Femke was het allemaal niet zo spannend. Ze heeft 2 minuten stevig om mijn nek gehangen, maar daarna ging ze de hele ruimte door en klom meteen bovenop een andere jongen die op de grond aan het spelen was.
Daarna moeiteloos door naar alle andere kinderen in de hal, en terwijl wij de begeleidsters vertellen wat de vaste gewoontes zijn van Femke... inspecteert mevrouw al het nieuwe speelgoed.
Vrolijk lachend en hupsend op haar knieën gaat ze dwars tussen de andere rondfietsende en rennende kinderen door, en een jongen genaamd Jens gaat samen met haar in de grote houten bus 'naar de MacDonalds'. Hij wil warme chocolademelk en een hamburger.
We zouden blijven zolang Femke ons nodig had en hadden de hele ochtend hiervoor uitgetrokken. Maar nog voordat we onze 1e kop koffie op hebben, vragen we ons af wat we hier eigenlijk nog doen. Als de kinderen van de hal teruggaan naar de eigen ruimte, gaan wij maar weer weg: Femke gaat prima.

Na de lunch worden we nog even gebeld door een van de leidsters, alleen maar om te vertellen dat het nog steeds goed gaat en dat ze zojuist 2,5 boterham heeft weggewerkt.
Ook aan het einde van de dag is er niets dan goed nieuws. Femke heeft leuk gespeeld, met vingerverf gespeeld, uiteraard niet geslapen en eigenlijk leek het alsof ze er al weken was.

Morgen dag 2!