Licht aan het einde van de indicatietunnel

1 oktober; een dag om te onthouden!
We hadden vandaag een afspraak met een maatschappelijk werkster van het VUmc om het weer eens te hebben over de al zo veel besproken indicatie.

Met lood in onze schoenen gingen we er heen... We waren 'een beetje terughoudend' want tja... tot nu toe hadden we nog niet echt goede ervaringen op gedaan met alles wat betrekking heeft op het CIZ, en het aanvragen van een indicatie. En de geitenwollensokkenterm 'maatschappelijk werkster' doet ons niet echt stuiteren van enthousiasme.

De dame die ons kwam halen in de wachtkamer dropte ons af in de meeste futloze, steriele kamer die je je maar kan indenken om een bakje ziekenhuiskoffie te halen, alweer iets om je op te verheugen.

Die koffie bleek inderdaad ook op deze afdeling meer weg te hebben van verwarmd slootwater met een koffiesmaak, maar van de terughoudendheid naar deze dame bleef na 5 minuten niets meer over.
Toen de mevrouw begon te praten bleek dat gelukkig gewoon met beide voeten op deze planeet te staan, een hele geruststelling. Ze legde ons uit wat ze voor ons zou kunnen betekenen, wat de vervolgstappen zijn, en vroeg door over onze gezinssituatie, gewoon om ONS te leren kennen. En niet vanwege een 'familieanamnese', die we al veel te vaak hebben moeten invullen.

Lang verhaal kort: ze gaf ons aan dat ze al onze ervaringen met het CIZ wel eens eerder heeft gehoord... maar nog nooit bij 1 gezin alles tegelijk. Bizar, geen woorden voor, onvoorstelbaar, en meer van deze termen.

Dat Femke geen indicatie heeft gekregen is in haar ogen een grote fout, net als bij iedereen die wij spreken (Behalve het CIZ). En ze gaf aan dat het heel fijn is dat wij zoveel mensen bij elkaar hebben getrommeld die ons zouden kunnen helpen (ergo, fysio, kdv, logo) en dat al die mensen een brief gaan schrijven (of hebben geschreven), maar zij gaat daar nog een stapje bovenop doen: zij neemt de leiding.

Zij gaat de brieven bundelen, en samen met ons een NIEUWE aanvraag indienen (Dus geen langdurige bezwaarprocedure). Want we hebben dan zoveel nieuwe gegevens dat er gewoon sprake is van een nieuwe aanvraag, en in beroep gaan kan ook tegen een besluit op de nieuwe aanvraag.
En ze deed nog een veel sterkere uitspraak: Zij gaat ervoor zorgen dat er een brief is van het Kinder Revalidatieteam van het VUmc, waarin het VUmc aangeeft dat deze zorg noodzakelijk is. En dan kan het CIZ er niet omheen, en MOETEN ze een indicatie afgeven.
Dus heel simpel gezegd: zij gaat ervoor zorgen dat Femke de juiste indicatie krijgt.

Kijk, dat zijn duidelijke uitspraken!!
Wij lopen al de hele dag op een wolk, en kunnen het niet helemaal geloven. Misschien is het vanwege de slechte ervaringen, misschien is het door het grote contrast met de andere instanties... Maar we zijn hier zoooo blij mee!