These boots are made for walking!

Femke heeft in haar ontwikkeling altijd 'fases' gehad waarin het stapjes zetten interessant was... en dan ineens weer een aantal weken (of maanden) totaal niet. Met de hulp van de Caddy van firma Peereboom zijn we al een eind gekomen, Femke kan nu in dat ding het hele huis door, en we hebben zelfs de hond een aantal keer uitgelaten!
Het ging zelfs zo goed dat we nu het zitje hebben verwijderd, waardoor ze niet meer ondersteunt word, maar alleen 'rechtop gehouden'. Dit is weer alsof ze opnieuw moet leren lopen, maar het gaat redelijk: ze stapt alweer de hele woonkamer door.

Er is echter een belangrijke constante in haar hele ontwikkeling: Femke blijft heel erg op haar tenen lopen. En dan leer je niet de juiste manier van voetafwikkeling, waardoor het 'los lopen' moeilijk blijft. Nadat we hier onderzoek naar hadden gedaan hebben we de afdeling Revalidatie maar eens gebeld, afgelopen vrijdag hadden we een gesprek, en daar kwam uit dat ons idee voor orthopedische schoenen / steunzooltjes inderdaad Femke zou kunnen helpen.

Afgelopen maandag hadden we alweer een afspraak in het ziekenhuis met Femke, voor het laten aanmeten van de steunzooltjes.
Terwijl we aan het wachten waren liep toevallig de ergotherapeut langs, en die wilde ook wel eens zien hoe goed Femke al kan lopen. Dus Femke loopt een stuk aan mijn vingers tot ze een rolstoel tegenkomt. Ze gaat er tegen aan staan alsof ze wil duwen.
Dus heb ik het met de ergotherapeut over alle verschillende duwkarretjes die we al hebben, dat ze daar eigenlijk te klein voor wordt, en dat ze die niet leuk vind. De Caddy vindt ze wel leuk, maar wie weet is ze nu wel toe aan een rollatortje...

De ergotherapeut spint weg en komt even later terug met een geel "monster" van een kinderrollator. Femke vind het ding meteen interessant, en dat is bij haar een goed teken! Ik zet haar erin en houd losjes haar handen op de zijsteunen en jahoor: mevrouw zet meteen 3 stapjes!!! Wauw, helemaal happy en super trots op ons meisje.
De ergotherapeut regelt meteen dat we de rollator een poosje mogen lenen, en het gele ding mag met ons mee naar huis... TOP!

Ondertussen hadden we allang onze schoen-pas-afspraak moeten hebben, maar helaas liep dat behoorlijk uit: Een uur na onze oorspronkelijke tijd waren we pas aan de beurt.
Femke mocht weer een stukje lopen, haar voeten werden afgetekend en 10 minuten later stonden we alweer buiten. Jammer dat we er zo lang op moesten wachten, maar ach... anders waren we de ergotherapeut nooit tegengekomen!

Op 9 september kunnen we Femke haar nieuwe schoenen met steunzolen ophalen.  En voor nu kunnen we een hele week oefenen met het "gele monster" de rollator....