Een aantal maanden geleden lag ze al eens op de salontafel, met een paar sokken in haar mond. Maar afgelopen week gaat het ineens HARD.
Een week gelden klom ze ineens op de keukenstoel, en lag ze ons trots toe te lachen dat het haar was gelukt. Het lag wel een beetje in de lijn van verwachtingen, want ze probeerde het al een poosje. We hebben gejuicht, geklapt, Femke was zo trots op zichzelf... heel mooi om te zien!
Terwijl we daarna gaan koken (nog geen 5 minuten later) was ze ineens wel heeeeeel stil... Snel gaan kijken dus! Tot onze stomme verbazing zat ze met een enorme smile OP de bank... met de I-pad in haar handen. Grote lach op haar gezicht en doodstil... want ze weet dat ze niet aan de I-pad mag zitten. Maar ja.. wat nu? Straffen? ECHT niet!
Vanaf dat moment is eigenlijk niets meer veilig in huis. De salontafel, de stoelen, de banken, poef, bed... alles waar je maar op kan klimmen is doelwit. TOP! Maar ook een beetje wennen, want we moeten ineens alles (telefoons, tablet, afstandsbediening) op andere plekken opbergen...
Op het kinderdagverblijf wachtte ons afgelopen dinsdag een nieuwe verrassing: Femke blijkt uit zichzelf ook weer veilig van de bank af te kunnen komen en... op handen en voeten te hebben gelopen! Maar liefst drie meter!
Ondertussen kruipt ze ook thuis af en toe op handen & voeten, en we zijn erg benieuwd wat de volgende verrassing is...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten