PODD - de eerste stappen

PODD uitleg.

Diverse PODD boeken tijdens de cursus

Inhoud

Inleiding

1.       Wat is PODD?. 1

2.      Wat is communicatie?. 2

3.      Hoe zeg je iets via het boek?. 2

4.      De eerste stappen. 2

5.      Veel gestelde vragen 
 . 3. 4

Inleiding

Nadat ik terug ben gekomen van de cursus in Luxemburg, is er eigenlijk al veel gebeurd, maar hierover meer in een ander blog. 

Een van de belangrijkste dingen die me gevraagd werd door meerdere ouders, was of er niet een 'stappenplan' kon komen, waarmee de ouders van start konden.

Daar heb ik samen met Ellen en Nora over nagedacht, en mede met hun input heb ik een eerste versie geschreven voor van 'de eerste stapjes' met het PODD systeem. 

Let wel: Dit is GEEN geautoriseerd stappenplan, dit is wat wij hebben geconcludeerd op basis van een cursus. Ik weet zeker dat mevrouw Porter (We mogen haar Gayle noemen) hier nog wel wat op aan te merken zal hebben... Maar als eerste opzet kan dit helpen, denken wij.

Het is geschreven als samenvatting, in steekwoorden en korte zinnen. We denken dat het belangrijk is dat bij een eerste instructie deze punten genoemd worden, of minimaal in het achterhoofd gehouden worden. Alleen maar deze tekst doormailen werkt dus echt niet: er zal een mondelinge uitleg bij nodig zijn.

TIP: Probeer tijdens de introductie ook een paar video's te laten zien van kinderen die al communiceren via PODD. Er is genoeg te vinden op Youtube!

Iedereen die dit leest is vrij om mij te benaderen voor een aanvullende uitleg, gewoon reageren op dit blog en ik neem contact op. Via de website van Foundation for the Angels is er ook meer info te vinden!

1.     Wat is PODD?

• PODD staat voor “Pragmatic Organisation Dynamic Display”
• Het is een boek met meerdere niveaus, en het is een TAAL.
• Het is NIET nieuw, het is al 30 jaar oud. Het is alleen nog niet zo bekend in Nederland.
• PODD is ontstaan uit de praktijk, en gedurende de jaren geperfectioneerd tot wat het nu is. Voor alle basisprincipes is ruime wetenschappelijke onderbouwing.
• Het is stapsgewijs opgebouwd, van babytaal tot volwassen gesprekken.
• Het boek is dus een levend ding, het veranderd zodra je meer woorden kent. Je kan ook zelf woorden toevoegen!

2.     Wat is communicatie?

• Zelfstandig, autonoom communiceren betekent dat je kan zeggen wat je wilt, tegen wie je maar wilt, wanneer je maar wilt.
• Taal leer je niet omdat je taal wilt leren.
  Taal leer je omdat je begrepen wilt worden, en je wilt de anderen begrijpen.
• Antwoord geven op een vraag, hoe lang het antwoord ook is… is GEEN autonome communicatie. Er werd tenslotte een antwoord verwacht.

3.     Hoe zeg je iets via het boek?

Laten zien, laten oefenen: Probeer iets simpels te zeggen.

UITLEG:

• Stop / wacht / luister.
• Stappen blijven volgen, ook als je weet waar een plaatje staat
• Praat volgens het systeem zoals het kind ook met jou moet praten.
• Stel GEEN vragen aan het kind!

4.     De eerste stappen

Stap 1: Meenemen & Ja/Nee

Waar het kind is, is het boek. Waar het boek is, is het kind. Ze zijn onafscheidelijk.
Ben JIJ wel eens je stem kwijt geweest? Hoe voelde dat?

Communicatie is overal nodig, dus neem het boek overal mee naartoe. Zandbak, zwembad, marathon, winkelen, visite, alles.
Het boek niet bereikbaar hebben voor het kind mag… onder 1 voorwaarde: dat je alle andere (pratende) kinderen EN JEZELF een prop in de mond stopt.

Kijk heel goed naar het kind: Hoe geeft het kind ‘ja’ en ‘nee’ aan? Als het kind dat nog niet aangeeft, doe het dan overdreven voor (dashboardpuppy).

TIPS:

• Spreek een plaats af waar het boek ‘hoort’ te liggen in verschillende veelvoorkomende situaties.
• Deze plekken moeten bereikbaar zijn voor het kind
• Spreek elkaar erop aan als het boek er NIET is
• Denk niet “Ach, voor deze ene keer…”
• Knik ook overdreven ‘ja’ en ‘nee’ naar alle anderen, en moedig hun aan hetzelfde te doen.

 

Stap 2: Eerste gebruik

Kies 3 momenten uit in de dag, en gebruik dan pagina 1a en 1b om zoveel mogelijk aan elkaar te vertellen.
Meer pagina’s hoef je NIET te gebruiken, maar gebruik deze wel iedere dag op de gekozen momenten.

TIPS:

• Niet 3 keer bij het eten, je wilt niet dat het kind denkt dat ze alleen tijdens het eten mag praten…
• Praat ook onderling via het boek. Het kind ziet dan dat anderen het ook begrijpen, en dat ze dus ook met anderen kan praten via het boek.
• Speel spelletjes met het boek erbij, en gebruik het boek in het spel (scheerschuim / zandbak / in bad / etc)
• Laat de andere kinderen meedoen!
• Andere kinderen mogen het boek NIET meenemen!

Stap 3: ???

Dat komt wel weer als stap 1 en 2 vloeiend gaan. Niet over piekeren.
.

5.     Veel gestelde vragen

“Maar dan wordt het boek toch vies / gaat het toch stuk?”

Ja, klopt. Dan maken we een nieuwe.
.

“Maar […] kan niet eens [wijzen / concentreren / stilzitten / etc] dan leert ze dit toch nooit?”

Hoe gaat ze het leren als we het haar niet aanbieden?
.

“Hoe lang duurt het voordat het kind het leert?”

Ergens tussen de 15 minuten en 4 jaar.

Een ‘normaal’ kind dat ‘normaal’ leert praten, is tussen de 9 en 12 jaar als ze de gehele taal kennen. Dat zijn grofweg 36.500 uren waarin ze wakker zijn, en volledig 'onderdompeld' zijn in die taal.
Als je dit probeert na te bootsen met in 3 sessies van 10 minuten per dag, op twee dagen in de week… dan duurt het 701 jaar om hetzelfde te bereiken.
Dus… oefenen, oefenen, oefenen!
.

“Is ze niet veel te jong om dit te begrijpen?”

Nee, kinderen vanaf 1 jaar kunnen dit leren.  Er zijn meer dan genoeg voorbeelden te vinden op youtube.
Daarnaast: we gebruiken allemaal gebarentaal en plaatjestaal! (Bier bestellen in drukke kroeg / afscheid nemen in een vertrekhal / verkeersborden / bewegwijzering in ziekenhuizen)
.

“Dus je verwacht dat […] nooit zal leren praten?”

We kiezen altijd de meest makkelijke manier van communiceren. Als je kan lopen, dan kruip je toch niet meer?
Voorbeeld: zeg eens ‘ik wil naar de wc’ via het boek, en daarna via gebarentaal zoals we dat vroeger in de klas moesten doen: twee vingers opsteken. Als je moet plassen… welke methode kies je?

Als een kind zich duidelijk kan maken in 1 seconden via een gebaar of een klank, of in 10 seconden door het boek te gebruiken, welke denk je dat ze kiest? Het is wel belangrijk om te blijven praten, zodat ze de klanken leren die bij de gebaren en de plaatjes horen.
Als het kind via lichaamstaal, gebaren of klanken zich niet duidelijk (genoeg) kan maken, is het erg frustrerend als je geen andere methode hebt. Het is dus ondersteunend, niet vervangend.
.

“Maar ik begrijp helemaal wat […] wil zeggen, waarom zou ik het boek dan pakken?”

Hoe kan je dat zeker weten? Misschien wil […] wel veel meer zeggen?
Oefen dit even: wat zou je willen doen als je NU de rest van de dag vrij was. Wat zou je gaan doen, als je NIETS meer hoefde? Weet je het? Ja? Dus… wil je zwemmen, of in de zandbak? 

De standaard keuzes die je kind meestal maakt, zijn precies dat: Keuzes. Het is niet hun eigen idee, dit is wat hun werd aangeboden...
.

“Dus dit is net zoiets als PECS / Picto’s / etc?”

Nee. Die andere methodes zijn niet geschikt voor sociale interacties als grapjes maken, gevoelens uiten of fantasieën.