En nogmaals: we snappen het echt dat er strengere eisen zijn dan voorheen, er is geen bank in de wereld die nu nog een hypotheek wil hebben die niet gedekt is. En dus moet je nu meer informatie aanleveren, en vragen we dus ook of we alles hebben aangeleverd wat nodig was.
En ja, na een werkgeversverklaring voor Nora, mijn jaarcijfers en inkomstenbelasting, alle info over oude hypotheken en weet ik veel wat nog meer... waren we klaar.
Dachten we.
Want die werkgeversverklaring, daar staat geen bedrijfsstempel op meneer.
Nee, da's logisch, die hebben ze niet. Alles gaat al een jaar of 10 digitaal, en het is rottig stempelen op een e-mail...
Een lange discussie verder moest er een verklaring komen van de directie van het bedrijf, dat er inderdaad geen stempel was.
Echt waar? Ja, echt waar.
Hebben we dan alles ingeleverd? Ja, dan heb je alles ingeleverd.
Maar meneer, die verklaring van de directie is niet op voorgedrukt briefpapier van het bedrijf geprint. Dat kunnen we zo niet accepteren!
Welkom in de 21e eeuw. Alles was digitaal, weet je nog? Wat moet je dan met briefpapier! Ik probeer (en faal) om rustig te blijven, een lange verhitte discussie verder hoeft er GEEN verklaring te komen dat ze geen briefpapier hebben, maar wel dezelfde verklaring nog een keer uitgeprint, maar dan svp met kvk nummer, btw nummer en adresgegevens van het bedrijf erop.
Echt waar? Jawel, echt waar.
Zijn we dan klaar? Ja, echt waar.
Zeg, moet u horen, we hebben uw uitgebreide pensioenoverzicht nog niet!
Maar daar is ook nooit om gevraagd... en hoezo heb je die nodig? De rente zetten we maar 10 jaar vast, dan ga ik nog LANG niet met pensioen! En waarom meld je dat niet eerder? We verliezen zo veel tijd, de passeerdatum wacht niet!
Weer een discussie verder over werkdruk, en mensen die sneller moeten passeren dan wij (en die dus voorgaan) verder.. gaan we dus maar weer zoeken naar nieuwe documenten. Het is om moedeloos van te worden... maar dit is ECHT het laatste wat nodig is.... heus.
We hebben nog eens naar die werkgeversverklaring gekeken, en we zien dat er een getal is doorgehaald, en daarachter dan een ander getal staat.
Ja, en? Er was een onduidelijk getal geschreven, en om misverstanden te voorkomen hebben ze het opnieuw opgeschreven. Het document heb je al een week of 2, wat is nu ineens het probleem????
Er mogen duidelijk geen doorhalingen zijn op zo'n document. Staat nergens, niemand die er ooit van gehoord heeft, maar... er moet een nieuw document komen... en weer ligt de aanvraag stil.
En ja, dat had ze misschien eerder kunnen zien, en ze had het dan ook eerder kunnen melden, maar ja: nu zijn alle papieren pas compleet, dus nu ging ze pas serieus kijken.
SORRY???? We zijn al een maand verder, en je hebt nog niet eens serieus naar de papieren gekeken???
Afijn, weer een lange discussie, waarbij ik volgens de bank 'door haar irritatiegrens heen ging', maar ach, als ik die grens toch al over ben... dan kan ik mijn punt nog even verder duidelijk maken. Wij zijn klant, wij betalen, wij zijn koning. Jij bent bank, jij moet iets voor ons doen. Niet andersom.
Nu we de nieuwe werkgeversverklaring hebben, valt ons eigenlijk pas op dat de directeur dezelfde naam heeft als uw vrouw.
De naam is niet anders als op de eerste werkgeversverklaring mevrouw... en zoals bij het intakegesprek -bijna 1,5 maand geleden- aangegeven is het inderdaad een familiebedrijf. Het zou dan toch pas raar zijn als ze dan GEEN familie zijn, toch?
Maar dit is dus duidelijk een probleem, want wie weet proberen we met zijn allen de bank op te lichten, en liegen we dus misschien over de hoogte van het salaris. Dus moet er een verklaring komen van de accountant die de jaarcijfers opmaakt dat het salaris dat op de werkgeversverklaring staat, ook daadwerkelijk klopt.
En je raad het al, in de discussie de volgde ging ik wederom door haar irritatiegrens heen. Maar zij ook bij ons... en we beginnen ons zorgen te maken over de passeerdatum.
De dag van de accountant kon niet meer kapot, met lange uithalen zat ze aan de telefoon te gieren van het lachen toen ik vertelde wat de bank wilde weten.
Tot de werkelijkheid binnendrong: als de bank dit bij ons wilde weten, dan wilde iedere bank dit weten van AL die familiebedrijfjes die ze als klant had... Binnen 24 uur hadden we een keurige verklaring bij de bank liggen, en was deze drempel ook weer genomen. En omdat ze ook zo genoten had van het verhaal over de bedrijfsstempel, had ze er zelfs -uit voorzorg- een stempel op gezet. Ze had er nog een liggen in een laatje.
Nu hadden we alles geregeld. Echt. Ze snapten bij de bank dat we het niet meer vertrouwden, maar heus: Nu wel.
Meneer, waarom is de handtekening van de directeur gezet met een andere pen dan waarmee het formulier is ingevuld?
Misschien omdat de directeur zoiets niet zelf invult, en alleen ondertekent? Ken jij ook maar ÈÈN directeur die dit ZELF invult?... en waarom is DIT nu weer een probleem? En waarom heb je DIT nu weer niet eerder gezien?
Het begint een principekwestie te worden om de bank duidelijk te maken dat ze ZO ver buiten de werkelijkheid leven, dat ze ècht niet meer op mijn planeet wonen. We zijn de passeerdatum inmiddels tot op 3 weken genaderd, en nog steeds hebben we geen hypotheek.
Na wederom een nieuwe verklaring (1 pen, geen doorhalingen, geen stempel) te hebben ingeleverd, mogen we nog ruim 1,5 week wachten tot we dan eindelijk, eindelijk de offerte krijgen.
En je raad het nooit: die was -op details na- EXACT hetzelfde als wat we in het allereerste intakegesprek -zie vorige blog 'zorgplicht'- hadden berekent. En wat is nu het grootste verschil? De snelle berekening was 5 pagina's lang; deze is zo'n 40 pagina's lang.
En dus zijn we het ermee eens. Waar mogen we tekenen?
Nee, u mag nog niet tekenen. Dit is een advies, geen offerte.
Sorry? Wat?
Nu wij akkoord hebben gegeven op haar advies, gaat zij alle informatie doorsturen aan een andere afdeling, en die afdeling maakt van het advies -na controle- een offerte. En dat gaat weer even duren, waarschijnlijk een week. En dan, als we een handtekening hebben gezet, DAN... dan gaat het WEER naar een andere afdeling, die dan daadwerkelijk de documenten voor de notaris gaat maken en geld beschikbaar maakt. Die werken best snel hoor, dat kan binnen een week waarschijnlijk...
Wacht even... volgende week maandag -over precies 1 week dus- moet alles bij de notaris liggen, anders zijn we te laat. En zij hebben ook een week nodig.
Oh, maar de notaris kan het ook sneller hoor...
Ja, en jij ook. En jij hebt niets te zeggen over hoe snel een ander bedrijf moet gaan werken, omdat jij te laat bent. Dus jij gaat gewoon op tijd aanleveren. Klaar.
Ik ben inmiddels al 2 weken geen 'klant' meer, ik ben eerder een 'stalker'. Iedere dag sta ik minimaal 2 keer op haar voicemail, ik stuur iedere dag minimaal een mail en we hebben ook nog -steeds minder plezierig, maar mij boeit het niet meer- telefonisch contact.
Uiteindelijk ligt er een klacht bij haar direct leidinggevende & bij de bank in zijn geheel, en wat blijkt: de 2 afdelingen kunnen tòch binnen 1 week alles bij de notaris krijgen...
Vorige week was het dan zover: we zijn bij de notaris geweest. We hebben een handtekening, we hebben de sleutel.
En hoewel we nu dus eigenlijk vooral heel blij moeten zijn dat we het huis hebben, en moeten opzien tegen de enorme verbouwing die we nu gaan doen...en de beperkte tijd die we hebben... zijn dat niet de gevoelens die we hebben.
We hebben het gevecht met de bank gewonnen. En die verbouwing... dat wordt een peuleschil vergeleken bij de ellende met de bank.
Zorgplicht? Zout op...
goed gedaan! nu de verbouwing, wel lekker koffie en thee en
BeantwoordenVerwijderenbroodjes erbij.