Persoonlijk ben ik (Nora) niet heel erg goed in het maken van keuzes, nooit geweest. Als ik teveel keuzes zie krijg ik een soort 'shutdown', kan ik niet meer kiezen, en volgt er dus een uitstel.
We staan nu ook weer voor een keuze... niet voor onszelf, maar voor Femke.
Op het 'reguliere' kinderdagverblijf zorgt het team met veel liefde voor Femke, maar ook zij moeten helaas toegeven dat het steeds moeilijker voor ze wordt om Femke de uitdagingen te bieden die ze nodig heeft. We moeten dus op zoek naar een KDC (KinderDagCentrum), maar ja... welke dan?
Op verschillende KDC's hebben we een rondleiding gekregen en er blijven 2 keuzes over. Kiezen we voor heel kleinschalig (max 5 kinderen) waar ze non-stop 1-op-1 aandacht krijgen, of kiezen we voor iets groter (max 10) waarbij ze wel 1-op-1 aandacht krijgen, maar ook af en toe in de groep op kan gaan?
En als wij al een voorkeur zouden hebben is dat fijn.. maar uiteindelijk moet het een plek zijn waar Femke het beste tot haar recht komt, en waar ze het meest positief op reageert.
Wij hebben uiteindelijk zelf de keuze gemaakt voor de iets grotere groep (max 10 kinderen), omdat dit ons simpelweg voor Femke beter lijkt. Ook op het huidige kinderdagverblijf gaat ze graag haar eigen gang, en gaat ze vaak even op visite bij andere groepen om daar te spelen.
Keuze 1 is dus gemaakt, maar dan nog: er zijn meerdere groepen!
We zijn met Femke naar het KDC van onze keuze gegaan, om haar kennis te laten maken met twee verschillende groepen.
De eerste groep bestond uit kinderen in de leeftijdsgroep 6 t/m 10 jaar jarigen, omdat ze deze groep willen verjongen. Femke ging meteen op onderzoek uit, trok speelgoed uit de kast en maakte contact met de andere kinderen. Ook de andere kinderen waren erg geïnteresseerd in alles wat Femke aan het doen was, en ook onze aanwezigheid had duidelijk effect op hun gedrag.
De tweede groep was meer van haar eigen leeftijd, en dit was ook de groep waar we bij de vorige rondleiding (zonder Femke) erg verrast waren over de gezelligheid. Tot onze verbazing bleef ze daar gewoon bij ons zitten. Pas na aanmoediging wilde ze wel met het dichtstbijzijnde speeltje rommelen, maar dat was het dan. Pas na een paar minuten ging ze verder op onderzoek uit, maar nog steeds heel voorzichtig. Ze was niet meer zo blij en druk als in de vorige groep, ze moest heel duidelijk wennen aan deze groep. Ook de andere kinderen leken totaal geen erg te hebben dat Femke er was, of dat wij er waren.
Afijn, lang verhaal kort: de keuze was uiteindelijk vrij makkelijk...
We gaan Femke nu inschrijven op dit KDC, en dan komen we direct weer bij dat eerste struikelblok: Het CIZ.
Want om hier toegelaten te worden hebben we wel een indicatie nodig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten