Bye bye neuroloog!

Afgelopen woensdag was het in de lange rij van afspraken de beurt aan de neuroloog, waar Nora voor het eerst niet mee naartoe ging (iets teveel 'ziekenhuis' gezien, en we schijnen ook te moeten werken).
Omdat het alweer even geleden was dat we hier geweest zijn, was ik eerst op de verkeerde verdieping: ik was uit gewoonte naar de afdeling Revalidatie (in de kelder) gegaan. Tsja, daar zijn we zo vaak...

Ik wordt keurig doorverwezen naar de afdeling Neurologie op de begane grond, en sta vervolgens weer weer een eeuwigheid op de lift te wachten (wat is dat &^%$^*-ding TRAAAAG!!!).
Daar blijkt daar dat de kinderneurologie niet bij de rest van de neurologen mag zitten, die zitten op weer op de eerste verdieping. Moet ik WEER op die lift wachten! Hallo VUmc, jullie pompen MILJOENEN in alle verbouwingen, maar die lift wordt nog steeds aangedreven door een cavia in een loopwieltje. Kan dat niet anders???

Gelukkig ben ik nog (net) op tijd: 30 seconden nadat we in de wachtkamer plaatsnemen, komt de neurologe ons al halen. Femke blijkt 89,5 cm lang, haar hoofdomtrek is 43 cm,  ze weegt 11,8 kg en NEE, ze heeft inderdaad nog steeds GEEN epileptische aanvallen. Ja, ze begrijpt veel en ze loopt al heel aardig. Anders nog iets?

Afijn, we staan binnen 5 minuten weer buiten met de boodschap dat we niet terug hoeven te komen. Simpel gezegd: geen epileptische aanvallen, dan ook geen neuroloog. TOP, dat scheelt weer een periodieke afspraak!
En als Femke nog even iets beter leert lopen, laten we de wandelwagen thuis en hoeven we die pokkelift niet meer te nemen...